7. HUIS GEZOCHT
Het zoeken naar een huis viel
nog niet mee.
Eindelijk zagen ze een soort
strandhuis.
“Laten we gauw gaan kijken”
zei de leider want het werd al een beetje donker.
Maar nee, dit huis was echt
veel te klein. Het jonge stel keek vertwijfeld naar de leider. Ze stonden
allemaal dicht tegen elkaar aangedrukt en uit het ei…..kwam al een klein
snaveltje.
Het zou nu niet lang meer duren.
Dus gingen ze maar weer op weg. De vrouw van het jonge stel liep zachtjes te huilen. Dit gaat helemaal verkeerd dacht ze. Zo overleeft mijn kleintje het niet.
En net, toen ze alle hoop
verloren had en heel hard wilde gaan huilen, vonden ze een superhuis.
Nou ja,
het was eigenlijk geen huis maar het was goed genoeg.
Lekker beschut, koel, en
groot genoeg voor hun beiden en het ei.
En voor de anderen was er lekkere
zachte grond rondom het huis.
“Laat ons kleintje nu maar komen” fluisterde de
as. vader in het oor van zijn jonge vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten