18. SERIEUZE MAAKT ZICH ZORGEN

Waarom heeft serieuze nog steeds die rugzak om?
Eigenlijk had hij hem wel af kunnen doen zodra ze in het Dierenhuis gingen wonen. Maar nu, een hele tijd later, loopt hij nog steeds met dat ding op zijn rug.
En iedereen maar aan zijn kop zeuren: “doe die rugzak toch eens af”. Dan bromt hij maar wat of zegt helemaal niets.
Wat is de ware reden?
Alleen de oma’s van de Lauwerkrans kennen de reden. Hij durft zijn rugzak gewoon niet af te doen want dan voelt hij zich zo bloot. In zijn rugzak zitten alleen kleren die geschikt zijn voor de Zuidpool. Hij heeft helemaal niets wat hij hier aan kan trekken.
En de oma’s zeiden: “is dat alles, dat probleem lossen we wel voor je op hoor”. En ze gaven hem daarbij een bemoedigend knikje.
En dat is nu zijn probleem.
Serieuze wil heel graag een kledingstuk maar is zo bang dat de oma’s iets maken dat hij niet mooi vindt. Dan denkt hij aan de want van puber die helemaal niet de goede kleur was. Hij zou geen 2 verschillende wanten willen hebben.
Serieuze vindt niet zomaar alles mooi. Hij houdt van netjes en toch apart.
Wat moet hij doen als ze iets maken dat hij helemaal niet mooi vindt?
Hij kan er niet van eten en niet van slapen.
Moet je altijd dankbaar zijn, ondanks alles?
Toen kwam de dag die hij vreesde. Daar kwamen de oma’s met een groot pak. Zou hij weglopen? Nee te laat, ze hebben hem al gezien.

   

“We hebben iets héééél moois voor je gemaakt” zei de ene oma.
“Het was wel veel werk” zei de andere oma.
Serieuze durft het bijna niet uit te pakken. Zijn handen trillen ervan. 

  

 Hij maakt het papier een stukje los en daar ziet hij iets paars met een soort goudgeel. Wow, wat een mooie combinatie. Hij krijgt het er warm van.
“Wat een mooie kleur” zegt hij zacht.
Er komen steeds meer pinguins om hen heen staan. Wel een beetje benauw hier.

  
“Mag ik het passen” vraagt hij zacht, “ik vind het zo mooi”.
Hij trekt het vest aan en het past precies. Het is lekker warm en kriebelt niet.

   

En toen deed hij iets wat hij nog nooit gedaan had. Zomaar spontaan springt hij eerst bij de ene en daarna de andere oma in de armen. Zo blij is hij met zijn vest!

       

“Draai je eens om” riepen de andere pinguis die het vest nu ook wel eens goed wilden zien. Maar serieuze heeft een beter idee.
Hij loopt de trap op en gaat bovenaan staan. Nu kan iedereen hem goed zien.
Hij heeft nog nooit een cadeau gehad waar hij zo blij mee is geweest.
Hij moet er heel hard van slikken.